တစ္မိုးေအာက္

ေျမကမာၻႀကီးရဲ့အေပၚ
ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္းေအာက္
ရွင္သန္ခြင့္တူညီေနသေရြ႕
မေ၀းဘူးဆိုေပမယ့္လည္း….

ခ်စ္ျခင္းေတြ ရွင္းသန္႔ေနရင္
တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ၾကား
ဘယ္လိုအရာနဲ႔မ်ိဳးနဲ႔မွ
ကာဆီးမထားဘူးဆိုေပမယ့္လည္း…

အနားမွာအတူရွိမေနတာကလြဲရင္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္း၊
ျပည့္စံုျခင္း၊ လိုအပ္ျခင္း
အားလံုးကို ထပ္တူဆိုေပမယ့္လည္း

ေမာင္ေရ
ကၽြန္မရင္ထဲက အလြမ္းေတြကို…
စာနာနားလည္ဖို႔ အခြင့္ရွိမယ္ဆိုရင္
တစ္မိုးေအာက္မွာ ေနခြင့္ျပဳပါေနာ္…။

ရင္ၿငိမ္းပန္း(ပခုကၠဴ)
18-3-10 (17:14)

ပန္းပြင့္အမုန္း

ရင္နဲ႔ရင္းကာ

ေပးအပ္လိုက္္ေသာ

ခ်စ္ျခင္းမ်ားတြက္

ျပန္ရလိုက္ေသာ…..

အမုန္းမ်ား……

ပန္းသို႕ေျပာင္းကာ

ေလာကအားလံုး

ရနံ႕သင္းပ်ံ႕

ေစသတည္း……….။

အလြမ္းက႑

ရင္နဲ႕မမွ်
လြမ္းရတာေတြ
ဖြင့္လွစ္အန္ခ်
ဒီပို႕စ္ေလးမွ
လႊင့္ထုတ္လိုက္သည္
ႏွလံုးသားမွတဆင့္
ေရဒါကိုဖြင့္
နားစြင့္ပါ……….။

ရင္ၿငိမ္းပန္း(ပခုကၠဴ)

ပလပ္စတစ္ ဒိုင္ယာရီ

ေကာင္မေလးရယ္…
အဆံုးမဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႕
အၾကင္နာေတြ ယိုဖိတ္
ဒီရင္က အခ်စ္စိတ္ေတြကို
တိက္တိက္ေလး ၀န္ခံ
ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ္ျပန္ေ၀ဖန္ရင္း
ေျခလွမ္းေတြ ေနာက္ဆုတ္ခဲ့ရတာ……….

တကယ္ဆို
ငါ့ရဲ႕ စိတ္ေတြကိုက
ေျမႀကီးကို ထိုးခြဲထြက္ရတဲ့
မိႈတစ္ပြင့္ရဲ႕ ထိပ္ဖူးလို
ေပ်ာ့မလုိလိုနဲ႕ မာရင္း…
မာသေယာင္ေယာင္နဲ႕ ေပ်ာ့ေနခဲ့တာ..

မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းထဲက
ျမက္႐ိုင္းတစ္ပင္ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈမွာ
ေကာင္းကင္ကို နမ္း႐ိႈက္ခြင့္မပါလို႕
ခပ္ဖြဖြ ပင့္သက္႐ိႈက္သံေတြၾကားမွာ
ျမစ္တစ္စင္းနဲ႕ပဲ……ငါ
စကားေတြ ေျပာေနခဲ့ရတာ……

ေကာင္းကင္ဆီကေန ႐ုန္းထြက္လို႕မရႏိုင္တဲ့
မ်က္၀န္းနက္နက္ေတြရဲ႕ အဆံုး
ထစ္ခ်ဳန္းလို႕ ရြာခ်လိုက္တဲ့ မုိးက
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ရဲ႕ နိဂံုးကို
အ႐ံႈးေတြနဲ႕ အဆံုးသတ္လိုက္တာ……..

ေကာင္မေလးေရ…
မတူညီတဲ့ အေျခခံနဲ႕
သံေယာဇဥ္ ထပ္ညႊန္းေလးေတြရဲ႕ အေၾကာင္း
ကဗ်ာေလးေတြအျဖစ္ ေျပာငး္ရင္း..
ခပ္ေသာ့ေသာ့ လက္ေရးတစ္ခ်ိဳ႕…
မပို႕ျဖစ္ေသာ စာအိတ္ေတြ….
လက္ဖ်ံနားက အမာရြတ္တစ္ခု…
ဆီမရွိေတာ့ေသာ မီးျခစ္တစ္လံုး….
……..တို႕နဲ႕အတူ
တစ္ေန႕မွာေတာ့ မင္းကိုငါ..
ေမ့ေကာင္းေမ့သြားမွာပါ………

…………..
…………..
…………..

သို႕တည္းမဟုတ္
ဆံုဆည္းခြင့္ မရသည့္တိုင္ေအာင္
ေကာင္းကင္နဲ႕ ထာ၀စဥ္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခြင့္ေတာ့ ရွိတာပဲလို႕
ႏွစ္သိမ့္ေတြးေလး ေတြးရင္း..
မေသာက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ…
စီးကရက္တို႕နဲ႕အတူ…..
အသက္႐ႈတိုင္းမွာ….. နင့္ကိုငါ..
လြမ္းေကာင္းလြမ္းေနမွာပါ..။ ။

ပလပ္စတစ္

ခြဲခြာခ်ိန္

ရင္ထဲမွာ နာက်င္လြန္းလို႕
စကားတစ္ခြန္းေတာင္ မေျပာခ်င္ဘူး
”က်န္းမာေရးကို ဂရုစို္က္.
သတိရရင္ စာေရး”
မင္း ေျပာခဲ့တဲ့ စကား……
ငါ ခုထိ ၾကားေယာင္ဆဲပါ.။

စိတ္မေကာင္းဘူး ခ်စ္သူရယ္
ငါ ႀကိဳးစားဖန္တီးေပမယ့္
အရည္ၾကည္၀ိုင္းတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႕မို႕
အၿပံဳးဆိုတာ…
မပီျပင္ခဲ့ဘူး………။

ရခဲလွတဲ့ အတူရွိေနခ်ိန္ေတြရဲ႕
ေနာက္ဆံုးမိနစ္ေတြမွာ
မလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတဲ့..
တုိ႕ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ လက္ေတြဟာ
ဘာလို႕ ေအးစက္ေနရတာလဲ..။

ကားဟြန္းတီးသံ၊ စကားေျပာသံ
ေအာ္ဟစ္ဆူညံသံေတြရဲ႕ ၾကားမွာ
ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကမၻာက
ဘာလို႕မ်ား……
တိက္ဆိတ္ေနခဲ့တာလဲ..။

တြဲလက္ကိုျဖဴတ္ၿပီး
မင္းကို ေက်ာေပးလိုက္ခ်ိန္မွာ
ငါ့ ပါတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး
ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသလိုမ်ိဳး
ရင္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္…
ကေလးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ငိုမိမတက္ပါပဲ..။

အနားမွာ အၿမဲအတူေနခ်င္ေပမယ့္
မျဖစ္ႏို္င္ေသာ.. မျဖစ္သင့္ေသာ..
…………………..ေသာ
ေခါင္းစဥ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕
နင္နဲ႕ငါ ခြဲရဦးမယ္….။

ခ်စ္သူေရ
ျပန္မဆံုေသးခင္အခ်ိန္အထိ
တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီေန
တုိ႕…..
သတိေတြ ရေနၾကမယ္ေနာ္…….။ ။

ရင္ၿငိမ္းပန္း( ပခုကၠဴ)

အသည္းကြဲ ေဝဒနာ

အေတြ႔အႀကံဳတဲ့လား

အရသာက ခါးသက္လိုက္တာ

တစ္ဘ၀စာ ေသရာပါတဲ့အထိ

ရင္ဘတ္မွာ ၿငိခဲ့တာက ခက္တယ္….။

ရင္ၿငိမ္းပန္း(ပခုကၠဴ) 

တစ္လမ္းသြား

ခ်စ္သူ
ကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလား
မွားယြင္းခဲ့တာမို႔
အျပစ္လို႔လဲ မယူရက္ခဲ့ပါဘူး

ငါ့စိတ္၊ ငါ့၀ိဥာဥ္ကို
အပိုင္စားေပးခဲ့ၿပီးၿပီပဲ
က်န္တာေတြလဲ အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး

မင္းဘ၀ရဲ႕ ဘယ္အခန္းက႑မွာ
ငါရွိေနမလဲ ငါမသိခ်င္ဘူး
မင္းေပးလာမယ့္ ၀တၱရားဆန္ဆန္
တာ၀န္ေက်ပြန္မႈကိုလဲ ငါ မရခ်င္ဘူး
ပံုေ၀မူ၀ါဒတစ္ခုနဲ႔
ေခါက္႐ိုးက်ိဳး ဦးေႏွာက္တစ္စံုကိုလဲ
ငါ မရခ်င္ဘူး ခ်စ္သူ

မင္းဆီကထက္
မင္းဆီကိုပဲ ငါ စီးဆင္းခ်င္ခဲ့တာ
ဟားဗတ္တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ထက္
မင္း အနမ္းတစ္ခ်က္ကိုပဲ ပိုမက္ခဲ့တာ
ပစၥည္းဥစၥာ ပိုင္ဆိုင္မႈထက္
မင္းေဘးနားမွာပဲ ရွိခ်င္ခဲ့တာ

တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ
ေသြးမေဆာင္ပဲနဲ႕
ငါကိုယ္တိုင္က
ဒီလမ္းကို ေလွ်ာက္ခ်င္ခဲ့တာ..

ေနာက္ျပန္လွည့္လို႔ မရတဲ့
ဘ၀ရဲ႕ တစ္လမ္းသြားစနစ္မွာ
ရလဒ္က ျဖဴခ်င္ျဖဴ၊ မဲခ်င္မဲ
ငါကေတာ့ ေက်နပ္လက္ခံသြားမွာပဲ

တန္ဖိုးဆိုတာ
ပိုင္ဆိုင္သူရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုမို႔
မင္းအတြက္ ငါဟာ
သုညလည္း ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ
မင္းရဲ႕ အတၱနဲ႕ ဆႏၵအတြက္
ငါ့ရဲ႕ အခ်စ္ကို စေတးခဲ့ၿပီးၿပီ
ဘ၀ရဲ႕ က်န္ေနေသးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းမွာ
ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႕တင္
ငါ ေနေပ်ာ္တယ္…
ၿပီး ေသေပ်ာ္ပါတယ္ ခ်စ္သူရယ္…………။

ရင္ၿငိမ္းပန္း(ပခုကၠဴ)

ေမတၱာနယ္ေျမ

ေမတၱာနယ္ေျမ
………………..
ဗီစာမလို
ကြန္ယက္မသံုး
တစ္ကမၻာျပဳန္းလဲ
ခရီးမဆံုးႏိုင္ပါေပ……။

ရင္ၿငိမ္းပန္း (ပခုကၠဴ)

လူမိုက္

“မွန္တာလုပ္ ဟုတ္တာေျပာ”
သင္ရိုးညႊန္းတမ္းအျပင္ဖက္မွာ ဒီစကားအတြက္
ေျခတစ္ဖက္ခ်သာရံုေတာင္ ေနရာမရွိခဲ့….

လည္ပတ္ေနတဲ့ ယႏၱရားကိုက
ဒီစနစ္ ဒီေခတ္ဆိုေတာ့လည္း
လည္မလိုက္ဘူးဆိုရင္ ညပ္ပါသြားရံု….

“ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မကေတာ့ လိမ္တာကို အမုန္းဆံုးပဲ”
သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေျပာျဖစ္ေပမယ့္
လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ မဆိုစေလာက္ကေတာ့ လိမ္ျဖစ္ေနၾကတုန္း….

“မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ”

ပထမတစ္ခါကေတာ့ ၾကားေကာင္းရံု..
ဒုတိယတစ္ခါက ဖံုးရံုဖိရံု….
တတိယတစ္ခါက လိမ္ထားတာ မေပၚရံု……

ႀကိမ္ဖန္ေရမ်ားလာေတာ့လဲ
လိမ္တာက လိမ္တာ မဟုတ္ေတာ့သလို

ထမင္းစား ေရေသာက္ က်ဴးလြန္ေနၾကတာမ်ား

မွန္တဲ့သူက လူမိုက္ႀကီးလံုးလံုးကို ျဖစ္လို႔…………။ ။

ပလပ္စတစ္(ကေလကေခ်)

ဗလာတစ္ေယာက္ရဲ့ ခရီး

ေကာင္းကင္က ေကာင္းကင္
ေျမႀကီးက ေျမႀကီး
အရာအားလံုးဟာ ဟိုးအရင္ကလိုပဲ
ေနသားတက်……..။

“ရပ္ေနတာနဲ႔ စာရင္
သြားေနတာက ေရာက္ဖို႔ ေသခ်ာတယ္”
ဘယ္ကိုလဲ…?
ဘယ္ေတာ့လဲ….?

ငါဆိုတဲ့ မ်ဥ္းမွာ
ႃမွားေခါင္းမပါခဲ့လို႔
ဦးတည္ရာလဲ မရွိ
သြားေနလားလဲ မသိ…..။

ကိန္းဂဏန္းေတြ……..
အကၡရာေတြ…….
၀ိေသသေတြ……
ပညတ္ခ်က္ေတြ……..

ေျဖာင့္တယ္ဆိုတာကလဲ
ေကာက္ေကြ႔မႈေတြ ေပါင္းထားတာ
မွန္တယ္ဆိုတာကလဲ
မွားယြင္းမႈေတြ သက္ေသျပထားတာ

တည္ရွိတယ္လို႔ ထင္ထားတာေတြက မၿမဲဘူး…
မၿမဲဘူးလို႔ ထင္ထားတာေတြက မေသခ်ာဘူး…

ေျခဗလာ၊ လက္ဗလာနဲ႔ လာတဲ့ ဘ၀မွာ
အသိဗလာ၊ အေတြးဗလာနဲ႔
ထြက္သြားရမွာလဲ ဗလာနဲ႔…
…. ဗလာနဲ႔။

ပလပ္စတစ္ (ကေလကေခ်)